این شهر از زمان‌های دور یکی از شهرهای مهم و پل ارتباطی شمال شرق و شرق با غرب کشورمان بوده است. طبس یکی از بزرگ‌ترین شهرهای ایران با اقلیم بیابانی است. این شهر در دل خود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی منحصر به فردی دارد که گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند.

چرا طبس خاص است؟

بیایید پیش از هر چیز سراغ اسم طبس برویم؛ می‌گویند در آغاز اسم آن تب بس بوده است: یعنی بسی داغی و حرارت. برخی آن را متعلق به زبان سلوکیان می‌دانند. اما اینها همه بر اساس شنیده‌هاست و شاید نتوانیم با اطمینان در موردشان صحبت کنیم. اما در مورد یک چیز مطمئن هستیم و آن زیبایی‌های این منطقه است. حتما شما هم موافق هستید که زیبایی‌های طبیعت به مناظر سرسبز، آب‌های روان و جنگل خلاصه نمی‌شود. کویر و بیابان زیبایی‌های منحصر به فرد و رازآلود خودش را دارد. اما لازم است بدانید در سفر به طبس علاوه بر اینها جاذبه‌های دیگری نیز می‌بینید. اینجا، از باغی سرسبز و استخری پر آب در دل آن دیدن می‌کنید، در چشمه آب‌گرمی ‌قدم می‌گذارید، از تاریخ عباسیان می‌شنوید و از دل دره‌ای رازآلود می‌گذرید. همه این تصاویر را در سفر به طبس می‌توانید به واقعیت تبدیل کنید. همه این‌ها دلایل سفر به سرزمین نخل‌ها و شن‌های روان است.

در طبس چه می‌بینیم؟
روستای خرو

در فاصله نه چندان دور از طبس، روستایی است که مقصد اصلی ما در این سفر به شمار می‌رود. با رسیدن به روستا دو سرو قدیمی ورود ما را به روستا خوشامد می‌گویند؛ روستایی در میان کوه‌های شتری با آب و هوایی ییلاقی که گذر از کوچه باغ‌های آن بی‌نظیر است، کوچه باغ‌هایی پر از درختان انجیر، انگور، گردو و مزارع زعفران

قلعه اسماعیلیان

از میان این درختان که گذشتید، راهی قلعه اسماعیلی شوید. این قلعه بر فراز کوهی در نزدیکی این روستا ساخته شده است. راهی قلعه شوید و کل روستا را از بالا تماشا کنید.

چشمه مرتضی علی طبس

چشمه مرتضی علی طبس در مسیر روستای خرو، قرار دارد. پا در آب آن بگذارید. تعجب نکنید، کاملا درست حس کردید؛ یک سمت چشمه مرتضی علی طبس آب گرم در جریان است و طرف دیگر آب سرد. این آب مسیری طولانی طی می‌کند و آب سرد و گرم آن با هم مخلوط نمی‌شود. راه رفتن روی شن‌های نرمی که آب چشمه روی آن در جریان است لذت‌بخش است. احتمالا اگر در فصل پاییز به چشمه مرتضی علی طبس بروید دوست دارید در آب گرم آن قدم بگذارید. اگر لحظه‌ای بایستید می‌توانید رقص ماهی‌ها را ببینید. آب از میان دیواره‌های بلند دره‌ای می‌گذرد. حفره‌های کوچک و بزرگ بسیاری روی دیواره‌ها دیده می‌شود که چشمه‌هایی از آن دل می‌جوشند. بزرگ‌ترین آن‌ها حمام مرتضی‌علی نام دارد.

طاق عباسی

انتهای مسیر پیاده‌روی در چشمه آب‌گرم مرتضی علی به سدی تماشایی می‌رسد. درست همان جایی که دیواره‌های دره به هم نزدیک می‌شود سدی ساخته‌اند که به قدیمی‌ترین و نازک‌ترین سد جهان معروف است. این سد قوسی‌شکل است و قسمتی از آن آجریست.

کال جنی

برای دیدن یکی از گرند کنیون‌های رازآلود دنیا لازم نیست جای دوری بروید. در نزدیکی طبس دره‌ای است که هیجان گذر از آن از خاطرتان نمی‌رود. تصور کنید در میان دره‌ای خاموش قدم می‌گذارید؛ تنها صدایی که سکوت را می‌شکند، صدای قدم‌های‌تان در آب و وزش باد است. نقش و نگار و روسوبات دیواره دره زیبایی خیره‌کننده‌ای دارند. گاهی این دیواره‌ها چنان به هم نزدیک می‌شوند که آسمان معلوم نیست. در مسیر حفره‌هایی نه ساخته طبیعت بلکه ساخته دست انسان دیده می‌شوند. می‌گویند زمان ساخت این حفره‌ها به دوران ساسانی باز می‌گردد. رازآلودگی این دره به حدی است که اهالی منطقه این جا را محل رفت و آمد جن‌ها می دانند. دلیل نام گذاری این منطقه همین است.

شالیزارهای ازمیغان

تصور کنید در میان کویری بی آب و علف در حال گذر هستید که ناگهان روستای سرسبزی به چشم‌تان ‌می‌خورد. اگر نزدیک روستا شوید، شالیزارهای کنار نخلستان نظرتان را جلب می‌کنند. خانه‌های خشت و گلی و گذر آبی که به روستا زندگی می‌بخشد همگی جزو جذابیت‌های این روستا هستند. شاید دور از تصورتان باشد اما اقلیم اینجا به گونه‌ای است که به جایی مناسب برای کشت خرما و برنج تبدیل شده. معنی ازمیغان را ‌می‌دانید؟

دریاچه نمک

اینجا، زمین لباس سفیدی به تن کرده است: لباسی از جنس بلورهای نمک. سکوت چاشنی این طبیعت زیبا شده و زیباییی‌اش را چند برابر می‌کند. برای دیدن این قسمت از زمین از طبس فاصله بگیرید و راهی روستای محمد آباد شوید. نمک زیاد در رودی در نزدیکی این روستا و اقلیم بیابانی همه دست به دست هم داده‌اند و این شاهکار را ساخته‌اند. جالب است بدانید در گذشته، نمک مردم روستا از همین جا تامین ‌می‌شد.

باغ گلشن

باغ‌ها در مناطق کویری از اهمیت زیادی برخوردارند. در طول تاریخ پادشاهان دستور ساخت باغ‌هایی را در دل کویر داده‌اند که امروزه طرفداران زیادی پیدا کرده است. باغ گلشن یکی از همین باغ‌ها و یادگاری از دوران قاجار و زندیه است. وجود باغ‌هایی با عمارت‌های زیبا، استخر پر از آب و درختان سر به فلک کشیده در دل کویر، تضادی منحصر به فرد در ذهن بینندگان ایجاد ‌می‌کند. عنصر تضاد در داخل باغ نیز دیده ‌می‌شود: درختان نخل در کنار گل سرخ و ختمی. این باغ طرحی مربع شکل دارد مانند آنچه در تاج محل دیده ‌می‌شود.

کی به طبس برویم؟

طبس اقلیمی بیابانی دارد؛ به همین خاطر تابستان های بسیار گرمی دارد. بهترین زمان سفر به این منطقه پاییز است در این فصل از مناظر بی‌نظیر طبس لذت ببرید.

در سفر به طبس با خود چه چیزهایی ببریم؟

برای سفر چندروزه مجهز سفر کنید؛ کفش مناسب بپوشید، وسایل ضروری، شخصی و چند لباس در کوله‌تان بگذارید و با خیال راحت راهی سفر شوید. دوربین عکاسی برای ثبت مناظر بی‌نظیر طبس فراموش‌تان نشود.