تخت سلیمان تا بهستان
بارانا
برای رفتن به این منطقه باید از تهران به سمت قزوین حرکت کنید و از راه قزوین به سمت تخت سلیمان بروید. اما قبل از رسیدن به زنجان، بهتر است در راه توقف کنید؛ بنایی دیدنی در مسیر بین قزوین و زنجان قرار گرفته که حتما باید آن را دید: گنبد سلطانیه. پیشنهاد می‌کنیم بعد از بازدید از این بنا و قبل از رسیدن به تخت سلیمان یک بار دیگر هم توقف کنید، چون بعید است به راحتی بتوانید از تماشای قلعه بهستان بگذرید. این قلعه در شهرستان ماه‌نشان، در شرق استان زنجان، و در نزدیکی دریاچه قزل اوزن واقع شده. وقتی این قلعه معروف به «دودکش جن» را دیدید، می‌توانید به سمت تکاب حرکت کنید و از آنجا به تخت سلیمان بروید. یادتان باشد بازدید از زندان دیو را هم در برنامه سفرتان بگنجانید. این زندان فاصله زیادی با تخت سلیمان ندارد. تابلوهای راهنما راه را به شما نشان می‌دهند، اما برای اینکه سفری بی‌دغدغه داشته باشید بهتر است با راهنمایان حرفه‌ای همراه بشوید. باران سیر تور تخت سلیمان تا بهستان را اجرا می‌کند.
چرا تخت سلیمان تا بهستان خاص است؟
همان‌طور که گفتیم در مسیر رفتن به تخت سلیمان می‌توانید از بناهای دیگری هم دیدن کنید. یکی از این بناها گنبد سلطانیه است. به گفته برخی، این گنبد از نظر ارتفاع سومین گنبد بلند در جهان به شمار می‌رود. این بنا را بزرگترین گنبد تاریخی در ایران و بزرگترین گنبد آجری در جهان می‌دانند، گنبدی که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. دیدن چنین بنایی را نباید از دست داد. به جز گنبد سلطانیه، قلعه بهستان هم بنای دیگری است که حتما باید آن را دید. برخی قدمت این بنا را تا دوره مادها می‌دانند و گروهی نیز می‌گویند متعلق به دوره هخامنشیان است. اما این بنا مربوط به هر دوره‌ای که باشد، شکل عجیب و غریبش توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. نمای بیرونی قلعه بهستان به شکل دیواره‌ای از دودکش‌های به هم پیوسته و جداست و حفره‌های پایین آن ظاهری مرموز به این بنا میدهد. بدون شک، دیدنی‌ترین بخش این مسیر بازدید از تخت سلیمان خواهد بود. قلعه تاریخی تخت سلیمان از دوره ساسانیان باقی مانده و بخش‌های مختلفی مثل آتشکده آذرگشنسب، ایوان خسرو و معبد آناهیتا را دارد. تمام این آثار درون یک حصار قرار گرفته‌اند و وجود دریاچه هم زیبایی این میراث فرهنگی را چند برابر می‌کند. تخت سلیمان در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است.
در تخت سلیمان تا بهستان چه می‌بینیم؟
اولین چیزی که در این مسیر می‌بینید نگینی آبی‌رنگ در میان دشتی سرسبز است. درست حدس زدید، گنبد سلطانیه چنین منظره‌ای دارد. این گنبد روی یک بنای هشت‌ضلعی قرار گرفته و با کاشی‌های آبی‌رنگ تزیین شده است. در این مسیر، در حالی که هنوز تصویر زیبای گنبد در ذهن‌تان است و فکرتان از آن فارغ نشده، به یک بنای دیدنی دیگر می‌رسید. این بار یک قلعه که در دل کوهی از جنس خاک سفت ساخته شده. فضای این قلعه شامل اتاق‌ها، دالان‌ها و راه پله‌هاست. چیزی که احتمالا بیشتر از همه توجه شما را جلب می‌کند ظاهر متفاوت و قابل توجه این قلعه قدیمی است. بعد از گشت و گذار در قلعه بهستان و حیرت از دیدن بناهایی که قرن‌ها پیش ساخته شده اند، آماده‌اید تا منطقه‌ای را بینید که جزو میراث جهانی است: تخت سلیمان. مجموعه بناهای تاریخی در تخت سلیمان در اطراف دریاچه‌ای طبیعی ساخته شده و درون یک حصار و دیواری بیضی‌شکل قرار گرفته‌اند و دور تا دور آن یک دشت پهناور قرار دارد. یکی از مهم‌ترین بناهایی که در این منطقه می‌بینید آتشکده آذرگشنسب است. این آتشکده یکی از سه آتشکده بزرگ و مهم دوران ساسانی بوده. یکی از بناهایی که در نزدیکی تخت سلیمان خواهید دید کوهی مخروطی‌شکل و توخالی است. به این کوه زندان دیو یا زندان سلیمان می‌گویند. برخی این کوه آتشفشانی را زندان دیوهای سلیمان نبی می‌دانند که به بند کشیده و در گودال عمیقی زندانی شده بودند.
کِی به تخت سلیمان تا بهستان برویم؟
در هر فصلی از سال که به این منطقه سفر کنید، زیبایی‌ها و جلوه‌های خود را دارد. اما اگر به دنبال این هستید تا سفری بسیار به یاد ماندنی به این منطقه داشته باشید، بهتر است فصل بهار و اوایل تابستان را انتخاب کنید. از ماه اردیبهشت تا تیر بهترین زمان سفر به تخت سلیمان تا بهستان است. در این زمان هوا هنوز خنک و منطقه بسیار سرسبز است. هر چند که پاییز و زمستان هم زیبایی‌های خاص خود را دارد.
در سفر به تخت سلیمان تا بهستان چه چیزهایی با خود ببریم؟
برای سفر به این منطقه بهتر است کفش سبک و مناسب پیاده‌روی به همراه داشته باشید. زمانی که هوا رو به سردی می‌رود باید حتما لباس گرم با خود ببرید ولی در زمان‌های دیگر داشتن یک دست لباس اضافه کافی است. اگر اهل عکاسی از مناظر دیدنی و بناهای تاریخی و باستانی هستید، حتما دوربین عکاسی به همراه داشته باشید، چون قرار است بناهایی را ببینید که توجه گردشگران خارجی و یونسکو را هم به خود جلب کرده‌اند.
و اما نکته آخر: این مناطق جزو گنجینه‌های طبیعی ایران هستند. پس مثل یک گردشگر حرفه‌ای مراقب میراث تاریخی و فرهنگی خود باشیم. یادتان باشد حتما کیسه زباله هم همراه داشته باشید.
