قبل از جاده فیروزکوه جاده فرعی است که شما را به روستای «جلیزجند» می‌رساند. با رسیدن به این روستا جذابیت‌های سفر یکی یکی پدیدار می‌شوند: کوچه‌باغ‌های باصفا، دشت‌های سرسبز و جویبارهای زلال. بعد از پشت سر گذاشتن این زیبایی‌ها به پارکینگ واشی می‌رسید. از اینجا باید بقیه مسیر را پیاده‌روی کنید و خاطرات خوش بیافرینید.

چرا تنگه واشی خاص است؟

«واش» در زبان مازندرانی یعنی چمن. تنگه واشی یعنی تنگه‌ای پر از چمن؛ باید حدس بزنید که قرار است از میان تنگه‌ای پر آب و سر‌سبز بگذرید. احتمالا در گذشته این تنگه پوشش گیاهی بیشتری داشته که امروزه زیاد از آن خبری نیست. تنگه واشی روزگاری آنقدر زیبا و بکر بود که فتحعلی شاه آن‌ را شکارگاه تابستانی خود کرد. این تنگه هنوز هم مکانی بکر برای تفریحات کوتاه است. نزدیکی به تهران و آب و هوای ییلاقی تنگه واشی آن را به مقصد پرطرفدار گردشگران تبدیل کرده. تماشای آبشار واشی، کتیبه‌های دوران قاجار، فرصت آب‌بازی از دلایل دیگری هستند که باید این مقصد را برای سفر انتخاب کرد.

در تنگه واشی چه می‌بینیم؟

با رسیدن به تنگه واشی، جذابیت سفرتان به اوج می‌رسد. قرار است پا در آبی خنک بگذارید که از میان دو کوه می‌گذرد. آب رودخانه ممکن است تا زانو یا کمرتان بالا بیاید. هنگام گذر از رودخانه مواظب استحکام سنگ‌های زیر پای‌تان باشید چون امکان لغزش وجود دارد. حین گذر از این تنگه، اگر بالا را نگاه کنید، چیزی جز باریکه‌ای از آسمان آبی نمی‌بینید. نور آفتاب به سختی از لابه‌لای کوه‌ها می‌تابد. در مسیر ممکن است گیاهی نایاب ببینید که «باریجه» نام دارد؛ مراقب این گیاه با ارزش باشید. می‌توانید با همسفرتان آب بازی کنید و هیجان سفرتان را چند برابر کنید. در انتهای تنگه کتیبه‌هایی تماشایی از دوران قاجار به چشم می‌خورد. بعد از بازدید از این کتیبه‌ها به دشتی سرسبز می‌رسید: دشت ساواشی. بعد از خیس شدن در آب رودخانه، گرمای آفتاب این دشت بسیار دلچسب است. در این دشت می‌توانید محصولات محلی خریداری کنید؛ آلوچه، دوغ و لواشک محلی از جمله این محصولات است. برای برخی انتهای مسیر همین دشت است. اما پیشنهاد می‌کنیم حالا که تا اینجا آمدید، راهتان را ادامه دهید تا از تنگه دوم (تنگه سا) بازدید کنید. این تنگه طبیعتی متفاوت از تنگه واشی دارد و بازدید از آن تجربه‌ای متفاوت خواهد بود. در پایان تنگه سا آبشار خروشان واشی را می‌بینید. اینجا می‌توانید کامل خیس شوید و زیر آبشار بروید.

کی به تنگه واشی برویم؟

بهترین زمان سفر به تنگه واشی فصل تابستان است. در این فصل هوای خنک و ییلاقی تنگه شما را به وجد می‌آورد. در فصل‌های دیگر آب تنگه بسیار سرد است و امکان عبور از آن به سختی ممکن است. البته این را در نظر بگیرید که روزهای گرم سال تنگه واشی جمعیت زیادی را به خود می‌بینید.

در سفر به تنگه واشی با خود چه چیزهایی ببریم؟

در این سفر هر چه می‌توانید سبک سفر کنید. برای گذر از رودخانه بهتر است صندل طبیعت‌گردی بپوشید. کوله کوچکی بردارید و وسایل ضروری و شخصی‌تان را در آن بگذارید. ممکن است هنگام گذر از رودخانه وسایل‌تان خیس شود؛ بهتر است وسایل‌تان را با کیسه‌های ضد آب بپوشانید. در صورت امکان با خود گوشی و دوربین به همراه نبرید. هم‌چنین لباس‌هایی نپوشید که در اثر نفوذ آب سنگین شود. یک دست لباس اضافه از وسایل ضروری دیگر شما در این سفر است.

در پایان، یادمان باشد تنگه واشی جزو معدود تنگه‌هایی است که هنوز پرآب است. مراقب این طبیعت بکر باشیم، حتما کیسه زباله به همراه داشته باشیم و چیزی جز خاطرات خوش آب‌بازی به جا نگذاریم.